maandag 21 december 2009

Paris (21) wil je toevoegen op haar webcam

Vandaag had ik er twee tegelijk. De ene noemde Michaela, de andere Vicky. Ze voegen je toe aan je msn lijst met een niet onaardig maar net nog geloofwaardig prentje: geen supermodel maar er toch goed uitziend. In mijn geval wist ik onmiddellijk dat het spammers waren, ze hadden allebij hetzelfde prentje.
 
Als je begint te chatten antwoorden ze automatisch terug.
Eerst 'Hi'", vervolgens "How are you, my name is paris i'm 21"
Telkens je typt krijg je automatisch antwoord terug.
 
Na enkele zinnetjes maken ze reclame voor een site waar ze met hun vriendin voor de webcam zitten en uitnodigen tot ondeugende dingetjes. Wel moet je 18 zijn en daarom dien je je creditcardgegevens in te vullen bij het binnengaan van de site. Zo kunnen ze verifiëren of je wel meerderjarig bent.

TRAP HIER NIET IN!! Ik heb de personen in kwestie onmiddellijk gerapporteerd bij MSN. Met je creditcardnummer kunnen dergelijke misdadigers, waar ze zich ook bevinden, geld afhalen en zaken kopen met jou geld! Wie trapt daar nu toch in denkt u misschien, maar ik ben er zeker van dat computerleken die nauwelijks met de pc kunnen werken dit gewoon niet doorhebben. Anders zouden ze het ook niet doen.
 
Hoe geraakten ze aan uw adres? Wellicht hebben ze dat gewoon geplukt van het web met een daarvoor ontworpen programma. Typ maar even je emailadres in Google. Als je het ziet verschijnen in de zoekresultaten, mag je er zeker van zijn dat ze er zo aankwamen...

Voorzichtigheid geboden op het net: geef nooit creditcardnummers! Laat u niet verleiden...

zaterdag 31 oktober 2009

Oprispingen, een vreemd fenomeen

Oprispingen zijn toch eigenlijk een vreemd fenomeen?

Sommige mensen kunnen bijvoorbeeld echt niet tegen bepaalde groenten. Het voelt dan aan alsof die groenten de ganse dag in je maag blijven ronddraaien. Vaak moet je dan ook de ganse tijd boertjes laten.

Ik heb een tante die echt niet tegen komkommer kan. Nogtans, ze eet dat echt graag! Maar telkens ze - al is het maar een superklein stukje - binnen heeft, dan voelt ze dat voor de rest van de dag. Zelf heb ik ook iets dergelijks met paprika. Paprika-chips, geen probleem hoor, maar zuivere paprika? Bah! Ik voel dat de ganse dag draaien in m'n maag en af en doe komt er dan zo'n paprikaboertje uit.

Zou dit eigenlijk erfelijk zijn? M'n tante die beweert in elk geval dat haar vader ook niet tegen komkommer kon. Misschien speelt de erfelijke factor dus zeker een rol. In elk geval, als ik kan dan mijd ik rauwe paprika gewoon. Maar komkommers, mmm, das echt verfrissend! Gelukkig kan ik daar wel tegen want in de zomer vind ik dat een van de lekkerste groenten.

hebt u ook last van dergelijke oprispingen bij het eten van een groente? Laat dan een comment na en vertel en deel met de lezers wat uw maag niet goed kan verteren!

dinsdag 29 september 2009

krekels krekelen in Frankrijk

Krekels zijn eigenlijk een natuurlijke weersvoorspeller. Dat hebben we toch gemerkt tijdens onze trip naar Zuid-Frankrijk. Als het mooi weer is zitten deze beestjes luidkeels de krekelen (of noem je dat tsjirpen?) 's Avonds als de zon ondergaat verandert het gekrekel in een zachter en hoger nachtgetsjirp. Sommige mensen kunnen echt niet tegen gekrekel maar dat doet me niets. Ik vind het rustgevend en relaxerend en het maakt m'n reisgevoel compleet.

Wanneer er donkere wolken aankomen en de zon verdwijnt, dan wordt het echter muisstil. Je weet dan "oei, er zit regen aan te komen". Al moet je die oude volkswijsheid wel met een korreltje zout nemen. Bij ons kwamen er plots donkere wolken op, waarop de krekels prompt stopten lawaai te maken. We verwachtten ons aan een fikse regenbui maar daar kwam niets van in. Het onweer waaide over en na een half uurtje begonnen de krekels terug opnieuw te sjirpen...

vrijdag 25 september 2009

Jaloers op de kat

Zie ze hier liggen op de stoel.. Met haar oogjes dicht en languit gestrekt, heerlijk soezend in de warmte. Soms zou je toch echt jaloers zijn op een kat? Dat dier ligt daar voldaan en zonder zorgen te slapen. Ik vraag me dan af, zou ze dromen? Aan wat ligt dat beest daar eigenlijk in godsnaam te denken? Lekkere kattebrokjes, een steak?
 
Doch, veel redenen om jaloers te zijn, zijn er eigenlijk niet. Dat arme beestje kan niet eens zelfstandig eten zoeken want ze is tam opgevoed. Stel dat je nu net een kat bent en je hebt eigenaars die je maar verwaarlozen. Een kat gaat ook niet zo lang mee als een mens. En wat als de kat ziek is? Geneesmiddeltjes kan ze ook al niet nemen.. En kat kan nu eenmaal niet de mooie dingen beleven die de mens wel kan: sporten, tv kijken, relaxen in een jacuzzi, uitgaan met een vriendin, lange gesprekken, grapjes maken, vrijen..
 
Kortom, het is enkel fijn een kat te zijn in situaties van stress en depressie. Geef mij maar het menselijke bestaan! Veel complexer, maar je kan veel intenser genieten en ontdekken.


Voeg vrienden toe van LinkedIn & Facebook aan je Windows Live netwerk. Zo heb je iedereen bij de hand.